درباره ی فیلم دندان نیش یورگوس لانتیموس

سرنوشت انقلاب

پدر به مثابه دولت اقتدارگرا در پی جایگزینیِ زبان (به سبک جورج اورول در 1984) و از بین بردن تعلقات ماقبل انقلاب است. به نظر اورول ریشه های ایدئولوژیک انقلاب را فقط با تغییر واژگان که نتیجه اش بستن راه اندیشه است می شود خشکاند. تغییر از واژگان عبور می کند و به عادات می رسد. ابراز محبت با لیس زدن و پارس کردن به عادت حیوانات، پای داروینیسم را هم وسط می کشد و سویه های ماتریالیستی فیلم را نمایش می دهد. وحشت آفرینی از مهاجمانِ دروغینِ خارج از جامعه، بهانه ی زندان جسم است و طبق معمول تنها وظیفه ی پدر یا حاکمیت برقراری امنیت. جامعه کامل است و نیازی به خروج نیست. لذت جنسی پسر فراهم است و باز طبق معمول محرومیت نصیب ن می شود. همان ها که امید آشوب اند و محدودیت را بر نمی تابند. از نسل "حوا"یند. بالاخره دختری که نسبت آگاهی پرولتاریا با زمانه ی انقلاب را نمی فهمد به سیاق همه ی انقلاب های محتوم تاریخ خودزنی می کند تا مفری برای خروج از بم بست بیابد. سرنوشت انقلاب مهم نیست مهم انقلاب است. دلیل او کنجکاوی و آگاهی از جهان خارج است. آگاهی با آزادی لازم و موم است. آزادی با عدالت لازم و موم است. دموکراسی با لیبرالیسم لازم و موم است. همه چیز با همه چیز لازم و موم است. به هر طرف که می رویم همه یا هیچ است.  

درباره ی فیلم بارکد ساخته مصطفی کیایی

درباره ی فیلم اژدهای وارد می شود ساخته مانی حقیقی

نگاهی به فیلم ابد و یک روز ساخته ی سعید روستایی

درباره ی فیلم دندان نیش یورگوس لانتیموس